Leuk hoor, samen met nog honderden landgenoten aanschuiven voor de lift in Gerlos, Sölden of Flachau en ’s avonds meelallen met ingevlogen Nederlandse B- en C-artiesten. Maar stel dat je nu op zoek bent naar rust, ruimte en metershoge sneeuw. En dan bedoel ik dus echt metershoog. Doe dan eens gek en boek een ticket naar Japan.

Skiën in Japan?!

Oké, het kost wel wat moeite, want je moet eerst een flink eind vliegen, dan een uurtje of twee in een razendsnelle trein zitten en je  kampt met een jetlag van hier tot, jawel, Tokio. Maar dan ligt het voor je. Brede, lange pistes. Liften zonder rijen. Loodrechte zwarte pistes, soepele rode afdalingen en kilometers lange glooiende blauwe routes dwars door de bossen.  Tel er strakblauwe luchten, eindeloze vergezichten en een weergaloze sushi-lunch bij op en je weet het zeker: dit wil ik.

1. Huren van materiaal en kleding, hoe dan?

‘Maar die kleine Japannertjes, hebben die mijn lange, ronde of plompe Nederlandse maat wel?’, hoor ik je denken. Uiteraard. Japanners zouden geen Japanners zijn als er iets niet goed geregeld zou zijn. Skikleding en materiaal dus ook. En aangezien er jaarlijks vliegtuigen vol Australiërs naar Nagano, Saporro of Hakuba vliegen die ook allemaal spullen moeten huren is alles er. Van héél duur, tot héél goedkoop en van héél groot tot héél klein.

2. En hoe zijn de faciliteiten?

Nadelen. Die zullen er toch ook wel zijn? Ach, dat valt mee. De skiliften zijn niet overal even nieuw. Noem ze gerust gedateerd. Allemaal even snel zijn ze ook al niet. Maar het zijn er wel veel. Dus zijn er geen rijen, dus ben je eerder boven. Samen met de eindeloze vriendelijkheid van het overvloedig aanwezige liftpersoneel is dat ietwat verouderde liftstoeltje zo weer vergeten.

3. Japan, da’s toch kneiterduur?

Oké! Je wil dus gaan. Maar is dat dan niet afschuwelijk duur? Nou ja, dat valt ook wel mee.

• Skipassen voor een week hoeven niet duurder te zijn dan in Oostenrijk of Frankrijk
• Hotels zijn er vanaf 75 euro per nacht
• Een biertje kost een euro of vier
• Vliegen kan al voor 450 euro!

4. Maarre, kun je wel beetje fatsoenlijk après-skiën dan?

Nog een besparingspost: de après-skibar. Die is er niet namelijk niet. Althans, niet zoals wij het kennen. Geen stubes vol lalala-muziek. Geen Vliegend Hert, geen kopstootjes én geen Flügel.  Wel saké, sushi, teppanyaki en soep die je naar binnen mag – nee móet – slurpen. Vervelend? Ben je gek. Er zijn namelijk ook geen andere Nederlanders en er is géén Elvis-imitator. Geloof me. Je mist de kroeg amper als je tegen tienen, aangeschoten door één alcoholische versnapering, murw-geskied op je futon-bed of tatami in slaap valt.